Het mag ècht makkelijker!

Eindelijk moeiteloos jezelf met autisme!

🧩 Je weet dat je méér in je hebt. Waarom ziet de rest van de wereld dat niet?

Dat je autisme hebt, weet je intussen wel, en je hebt het voor jezelf ook aanvaard. Maar toch knaagt er nog iets: diep vanbinnen weet je dat je méér in je hebt dan wat je tot nu toe aan de wereld laat zien. 

Tegelijk besef je ook dat een voltijdse job - één die past bij je opleidingsniveau – gewoon niet haalbaar is in jouw situatie. Het dagelijks leven vraagt al zoveel van je... 

Je ziet andere vrouwen van jouw leeftijd als vanzelfsprekend hun werk met een gezin en huishouden combineren. Vaak hebben ze zelfs nog hobby’s én een sociaal leven daarnaast. Je vraagt je af hoe ze dat in godsnaam voor elkaar krijgen! 😮

Het grootste deel van jouw energie gaat naar prikkels verwerken, ‘sociaal’ doen, en alle ongeschreven regels volgen. Je voelt de kloof tussen wie jij bent en wat de wereld van je verwacht, steeds groter worden. Écht helemaal jezelf zijn lukt bijna nergens – behalve thuis dan, rustig op je eigen plekje, in het gezelschap van je geliefde viervoeter. 

Kans op verbetering zie je niet meer, maar je hebt ook geen idee hoe lang je dit nog vol kan houden...

Benieuwd naar hoe het makkelijker kan – ook als vrouw met autisme?

Ontdek de 11 boeken die mij de inzichten gaven om precies dát te bereiken.

VRAAG HIER DE BOEKENLIJST AAN!

Vul je email adres in en hij wordt direct naar je verzonden!

Aanvraag boekenlijst

🤕 Dagelijks leven met autisme is niet altijd vanzelfsprekend – en voor sommigen ronduit moeilijk

"IK ben zo snel uitgeput door alle prikkels"

Je komt ‘s middags thuis van het werk, ploft in de zetel en voelt dan pas: “Ik ben eigenlijk helemaal op...”

"Werken in combinatie met de rest is te zwaar voor mij"

Tandenpoetsen, nog snel de hond uitlaten en je bent alweer op weg naar kantoor. Onderweg in de auto denk je: “Hoe doen andere vrouwen dit toch allemaal?

"Ik krijg stress van de chaos in mijn planning"

Je kijkt je boodschappenlijstje na: melk, brood, kaas en de ingrediënten voor een chocoladetaart... “Sh*t, die verjaardag is morgen al!”

"Mijn omgeving houdt te weinig rekening met mij!"

“Hé, ik heb je hulp nodig voor die presentatie straks.” Ze wéét nochtans dat je planning al vol zit! Je voelt de frustratie opborrelen. “Geen probleem, ik kom er zo aan!” hoor je jezelf zeggen...

"Sociaal zijn kost me gewoon zoveel energie!"

Het is vrijdagavond. “We gaan straks naar die nieuwe zomerbar. Zin om mee te gaan?” vraagt een vriendin. "Zin wel," denk je, "maar energie niet meer na zo'n drukke week op het werk..."

"Een beetje een rare..."

Maar wat kost het je eigenlijk als het nog lang zo doorgaat?

Je vermijdt zoveel mogelijk prikkels, beperkt je activiteiten, maakt steeds gedetailleerdere planningen, legt uitgebreid uit wat jouw autisme betekent en past je waar mogelijk aan je omgeving aan...

Maar hoe hard je ook je best doet, het wordt nooit makkelijker...

En dat is logisch ook, want je zit vast in een vicieuze cirkel van over je grenzen gaan en brandjes blussen, en zo graaf je jezelf steeds dieper in:

Je voelt steeds meer: “Ik werk me kapot en bereik er niets mee, het lijkt alleen maar zwaarder te worden.” Je blijft tegen dezelfde muren aanlopen en je batterij loopt steeds verder leeg.

Wat is het gevolg op lange termijn?


Fysieke uitputting: Je werkt steeds harder en harder met steeds minder en minder resultaat, misschien raak je wel in een burn-out als je nog lang zo doorgaat.


Pleasure drain: Je doet alleen nog wat móét, en als je wél iets leuks kiest, betaal je dat met je gezondheid, je energie of je relaties. Je komt compleet vast te zitten in een naar jouw gevoel zinloos leven.


Identiteitsverlies: Je wordt afhankelijk van je omgeving en laat je leiden door wat zij van je verwachten. Je doet ‘wat hoort’ en maakt geen eigen keuzes meer. Uiteindelijk vergeet je wie je bent en wat je zélf écht wilt.

Scroll naar boven